Soms voel je je ‘tegengehouden’, ‘geremd’ door andere boodschappen. Boodschappen die eenvoudiger en vaak subtieler zijn, die niet alleen tegen jou zijn gezegd, maar die ook zijn aangetoond door het gedrag van je omgeving. Ze bepalen je eigen gedrag en houden je in gedachten bezig, vaak onbewust.
Je hebt een moeilijke relatie die ‘zwaar’ is om te dragen en waarin je totaal geen plezier meer beleeft. Toch ga je verder, je overtuigt jezelf ervan dat het je taak is, dat je de situatie niet kunt veranderen.
Jij draagt de andere.
Waarom? Omdat anderen jou hebben overtuigd dat je sterk moet zijn, dat je moet helpen, maar er is niemand die jou helpt. Dus ga je verder.
Misschien heb je een van je ouders of grootouders hetzelfde zien doen? Welke last heb je je vader of moeder zien dragen? Kun je die identificeren, benoemen ?
En jij, welke lasten of zorgen waar je vanaf wilt draag jij mee, benoem ze. Of teken bijvoorbeeld een persoon die een zware last draagt en schrijf daarbij dan welke last (-en) die persoon draagt.
De vraag die jezelf vervolgens dan kan/moet stellen is:
Wil je de situatie nu écht veranderen?
Als het antwoord JA is, volgt hieronder een methode die je daarbij kan helpen:
Kies een grote kei. Schrijf er met onuitwisbare inkt op welke last je niet meer wilt dragen. Gooi ‘m dan in een meer, een rivier of gewoon zo ver mogelijk weg. Dat betekent dus niet , in geen enkel geval dat je die persoon (als het om een persoon gaat) verstoot, dat je het contact met hem of haar verbreekt, maar gewoon dat je aanvaardt dat die persoon zijn leven leeft en dat jij het recht hebt om het jouwe te leven.
Want… alleen jij kunt je levenskwaliteit bepalen. Je hebt de gebeurtenissen in je leven niet altijd in de hand, maar jij bent wel degen die beslist hoe je ermee omgaat. Misschien voel je je vaak schuldig omdat je er niet in slaagt om de mensen rondom jou te ‘plezieren’ om te voldoen aan je eisen van je baas, van je collega’s. Als je daarin gelooft, heb je de onaangename indruk dat je niet alles bent van je zou moeten zijn, dat je een niet in slaagt om iedereen te behagen, om perfect te zijn in alles! Je weet heel goed dat je een onmogelijke taak probeert te vervullen en toch ga je ermee door. Abraham Lincoln zie ooit:
Je kunt voortdurend enkel personen behagen, of af en toe iedereen behagen, maar nooit voortdurend iedereen.
Ik houd ook rekening met mijzelf!!
Het is waar dat het goed voelt om anderen plezier te doen, maar niet ten koste van je zelfrespect. Iemand plezier doen en tegelijk rekening houden met jezelf, dat geeft vleugels. Zoals ik dan zeg: Durf los te laten.
Ik wens een ieder een hele fijne vrije zomer!
